We leven en werken allemaal in een digitale omgeving. Producten, diensten en faciliteiten worden aangedreven en mogelijk gemaakt door digitale technologie die scheidslijnen en grenzen overschrijdt om het leven van een groot deel van de wereldbevolking te beïnvloeden. Het weerspiegelt een van de belangrijkste eigenschappen van de voedselindustrie; iedereen heeft het nodig en vertrouwt er nu op.
Over standaarden kan vrijwel hetzelfde worden gezegd. Grotendeels verborgen voor de publieke opinie heeft de standaardisatie zich de afgelopen 100 jaar ontwikkeld als een fundamenteel, onmisbaar onderdeel van de economische en sociale infrastructuur van de wereld. Standaarden worden gewoonlijk ontwikkeld door groepen deskundigen, die een breed scala van spelers vertegenwoordigen in diverse markten (waaronder de eindconsument), die zowel op nationaal als internationaal niveau opereren.
Gedigitaliseerde voedselvoorziening
De digitale omgeving transformeert de processen die samenhangen met voedselproductie en -distributie. Van landbouwmachines die door satellieten worden geleid tot milieuvriendelijke verpakkingen: digitale technologie verlaagt de kosten, verhoogt de betrouwbaarheid en opent nieuwe horizonten. ‘Industry 4.0’, zoals deze trend soms wordt genoemd, kent weinig grenzen aan de praktische toepassing ervan, maar standaards zijn essentieel voor het garanderen van compatibiliteit, integratie en breed gedeelde inzichten en verwachtingen.
Nu de wereldbevolking de komende 30 jaar met 2 miljard zal stijgen, samen met de gefundeerde stijgende verwachtingen van de armste gemeenschappen, moet de betrouwbare en duurzame voedselproductie (en de efficiënte distributie ervan) in die tijd verdubbelen. Dit vraagt om innovatie, fantasie en investeringen. Standaarden evolueren om de technologische en marktontwikkelingen te weerspiegelen en kunnen ook worden gebruikt om deze te ondersteunen en te bevorderen. Het integreren van een aanpasbaar en flexibel standaardisatiesysteem in de reis van idee naar winkel is een aantrekkelijke, snelle en kosteneffectieve benadering van het verwerven van productgeloofwaardigheid, het aanmoedigen van financiële steun en het verkrijgen van marktacceptatie.
Standaarden in alle sectoren worden verplaatst naar digitale oplossingen, soms aangeduid als SMART – Semantic (Semantisch), Machine Applicable (Machine toepasbaar), Readable (Leesbaar) and Transferrable (Overdraagbaar). De voedsel- en drankenindustrie gebruikt van oudsher een mix van technologie, van verbeterde “analoge” apparatuur tot hightech “slimme” apparatuur op verschillende productiesites, en overal in de toeleveringsketen. Het vaststellen van interoperabiliteit is daarom van groot belang om een naadloze productie te garanderen en om middelen en efficiëntie te kunnen besparen. Standaarden (in alle formaten inclusief digitaal) kunnen oplossingen bieden voor de voedingsmiddelenindustrie, zowel voor deze reden als voor problemen met datavertrouwen.
Transparantie van gegevens kan bijvoorbeeld aanzienlijke voordelen opleveren wat betreft herkomst, maar er worden vaak vragen gesteld over de vraag wie de gegevens invoert, wie de gegevens controleert en hoe gegevens worden beveiligd tegen personen die de veiligheid kunnen schaden of in gevaar kunnen brengen. Deze vragen kunnen beantwoord worden door het ontwikkelen van standaarden om strikt beheer van data mogelijk te maken, waarbij in de toekomst standaarden worden geschreven om specifieke parameters voor verschillende producten samen te stellen naast standaarden die de datakwaliteit garanderen.
Belanghebbenden moeten in staat zijn om voedselketens te vertrouwen, en de kwaliteit van de gebruikte data is daarom een belangrijk onderwerp waar door ontwikkelaars van standaarden over wordt gediscussieerd. De ISO-commissie voor industriële data (ISO/TC 184/SC 4) houdt bijvoorbeeld rekening met veel aspecten van de kwaliteit van data in standaarden zoals de vele delen van ISO 8000 over datakwaliteit. Als er iets mis is in de data, kunnen fouten immers spectaculair zijn – zoals de Mars Climate Orbiter, waarbij een enkele waarde in een enkel digitaal bestand verkeerd werd geïnterpreteerd en dit betekende dat het ruimtevaartuig niet kon overleven in de atmosfeer van Mars. Het zou net zo triviaal kunnen zijn als het bedachte verhaal van Buttercup, geboren in maart 2019, voorzien van de vereiste inentingen en voeding, die in november 2019 werd geslacht en in de voedselketen terecht kwam. Alle gegevens over haar leven zijn up-to-date en opgeslagen in een blokketen: maar Buttercup is geen koe maar een varken, en gegevens die verkeerd (per ongeluk of opzettelijk) worden ingevoerd kunnen resulteren in vertrouwensverlies. En zelfs al is het niet zo spectaculair als een vernietigd ruimtevaartuig, als de gegevens over de voedselketen niet goed zijn, worden interoperabiliteit en klantenzekerheid onmogelijk te verwezenlijken.
Voedselstandaards
Een aantal voorbeelden van standaards die al in gebruik zijn en werken voor de voedingssector zijn instrumenten waarmee u wellicht bekend bent, zoals PAS 7000 voor het risicobeheer in de toeleveringsketen, waarmee organisaties een informatiemodel voor de toeleveringsketen kunnen opzetten, zodat leveranciers hun referenties consistent kunnen aantonen. Dit zou in de toekomst digitaal kunnen worden getransformeerd om binnen bestaande en nieuwe systemen te worden gebruikt. Een andere interessante standaard vanuit inhoudelijk perspectief is PAS 96, waarin het probleem van het beschermen van voedsel en drank tegen aanvallen wordt behandeld. Op het gebied van voedselveiligheid kunnen ook andere belangrijke standaarden voor managementsystemen van pas komen, zoals ISO 14001 voor milieubeheer en ISO 50001 voor energiebeheer (om locaties te helpen bij het verminderen van hun CO2-uitstoot en -kosten door de bedrijfsvoering te verbeteren). Deze standaarden voor managementsystemen bieden allemaal een uitstekend raamwerk voor bedrijven om wereldwijd effectief handel te drijven met partners wereldwijd en, hoewel ze kunnen worden omgezet voor digitaal gebruik, kunnen ze in de toekomst ook veel meer op maat gemaakt worden en aan organisaties worden geleverd, met ontdekkings-, interpretatie- en aanpassingshulpmiddelen. Ze zijn al goed geschikt voor de digitale omgeving aangezien ze het stroomlijnen van werkwijzen en processen als doel hebben. Ze zijn algemeen van aard en gelden zowel voor de voedingsmiddelenindustrie als voor de auto- en luchtvaartindustrie. Een ander bekend voorbeeld is ISO 9001, Kwaliteitsbeheerssystemen, dat wereldwijd een transformerend effect heeft gehad op bedrijven..
Internationale consensusstandaarden, ontwikkeld, geleverd en toegepast met behulp van de voortdurend veranderende digitale technologie, helpen bij het garanderen van een consistente aanpak en beste werkwijzen, en bieden een gezonde basis voor het delen van verwachtingen en het opbouwen van vertrouwen. Ze bestaan in dit digitale tijdperk al om u te helpen bij het bouwen aan vertrouwen met uw team, uw klanten en uw leveranciers. En waar ze nog niet integraal deel uitmaken van gedigitaliseerde technologieën, zullen ze dit waarschijnlijk snel wel zijn.
Sara Walton is de Food Sector Lead (Standards) voor BSI, een organisatie voor het opstellen van internationale standaards en de National Standards Body (Nationale instantie voor standaardisatie) voor het Verenigd Koninkrijk. Ze heeft meer dan 10 jaar ervaring met standaardisatie, werkt samen met representatieve belanghebbenden en toonaangevende Britse commissies op het gebied van voedselveiligheid, kwaliteit en gezondheid en veiligheid op het werk, en produceert praktische standaardoplossingen op gebieden die van belang zijn voor de overheid, het bedrijfsleven en het maatschappelijk middenveld.
Artikel oorspronkelijk gepubliceerd in eye on Food Safety®.
